Geestelijke gezondheid in Japan tijdens de COVID-19-pandemie

Deze gastpost is geschreven door John Houlette.

Japan is geen onbekende in crisis. Gedurende zijn duizenden jaren van geschiedenis is de natie overspoeld door ramp na ramp, en meer recentelijk herstelt het zich nog steeds in de nasleep van de verwoestende aardbeving, tsunami en nucleaire drievoudige ramp van 2011.

De Japanse culturele waarde van het benadrukken van sociale harmonie en het niet storen van anderen, en de bestaande gewoonte om maskers te dragen, hebben ertoe bijgedragen dat de infectiepercentages laag waren. Ruim voor de pandemie droegen mensen pragmatisch maskers in het openbaar als ze verkouden waren om anderen te beschermen tegen hun ziektekiemen of om het effect van pollengerelateerde allergieën te minimaliseren. In een meegaande, harmonieuze cultuur waarin het volgen van regels en denken aan anderen voorop staat, zou het beschamend en sociaal gruwelijk zijn om een ​​verkoudheid of nog erger, COVID, aan iemand anders door te geven. De gezondheidswerkers die de geïnfecteerde leden op het beruchte Diamond Princess-cruiseschip hielpen, ondervonden zelfs discriminatie en werden gestigmatiseerd door het publiek ¹ . Deze angst om besmet te raken, evenals het beschamen en pesten van degenen die besmet zijn geraakt, dragen waarschijnlijk bij aan de geestelijke gezondheidsproblemen met de komst van het coronavirus.

Naast de algemene bezorgdheid over de pandemie zijn er in Japan twee urgente geestelijke gezondheidscrises, met name de toename van gevallen van huiselijk geweld en een toename van zelfmoordcijfers, vooral onder vrouwen, jongeren en kinderen.

De Japan Times meldde dat de sluiting van scholen en de overgang naar werk op afstand in Japan (maatregelen om de verspreiding van COVID tegen te gaan) hebben geleid tot een toename van huiselijk geweld. Omdat meer mensen gedwongen zijn thuis te blijven, worden slachtoffers van huiselijk geweld opgesloten in dezelfde ruimte als hun misbruikers. Het dagelijkse ritme van ouders en kinderen is sterk veranderd, waardoor er thuis stress en conflicten ontstaan. Volgens de Tokyo Shimbun is het overleg over huiselijk geweld met nationale en lokale overheden zelfs met 60 procent gestegen sinds de uitroep van de noodtoestand. ² .

Zelfmoord, met een gemiddelde van meer dan 20.000 gemelde gevallen per jaar, overtreft het aantal sterfgevallen als gevolg van COVID, aldus CBS News. Michiko Ueda, universitair hoofddocent aan de Waseda University en expert op het gebied van zelfmoord, zegt: "We hadden niet eens een lockdown, en de impact van COVID is erg minimaal in vergelijking met andere landen ... maar toch zien we deze grote toename van het aantal van zelfmoorden ... Dat suggereert dat andere landen in de toekomst een vergelijkbare of zelfs grotere toename van het aantal zelfmoorden kunnen meemaken. " ³

Door de pandemie zijn er aanzienlijke ontslagen gevallen in de detailhandel en de dienstensector, en in Japan zullen er waarschijnlijk meer vrouwen in deze industrieën zitten. Als zodanig zijn veel vrouwen in Japan werkloos geworden en ook onevenredig zwaar belast met de zorg, wat heeft geleid tot een toename van de geestelijke gezondheidsproblemen. Hoewel ze een kleiner deel van de zelfmoorden uitmaken, is het aantal vrouwen dat zelfmoord heeft gepleegd met ongeveer 40 procent gestegen.

Waarnemingen op de grond

Ibasho 居 場所

Als geestelijke die al meer dan 38 jaar in Japan woont, ben ik getuige geweest van het belang van de dynamiek van ibasho in de Japanse cultuur en de waarde ervan voor het verbeteren van de geestelijke gezondheid. Ibasho, wat 'een plek waar je jezelf kunt voelen' betekent, is een veilige plek in tijd en ruimte, om te bestaan ​​of ergens bij te horen.Het is waar een persoon authentiek kan zijn en zijn gevoelens kan delen, gehoord kan worden en het koesteren en accepteren van zijn identiteit kan ervaren. Huiselijk geweld, pesten op school en stress op het werk verpletteren de ibasho van een slachtoffer, wat kan leiden tot isolatie, emotionele en fysieke pijn, verlies en in het ergste geval zelfmoord. Ik heb twee families bijgestaan ​​op hun reis om na de tragedie van zelfmoord een plek te vinden waar ze thuishoorden. In het ene geval is een weduwe hertrouwd en in een andere situatie werkt een weduwe hard om haar dochters als alleenstaande moeder groot te brengen.

Een theologie van pijn

Na de drievoudige ramp in Japan in 2011, ontwikkelden de geestelijken in het rampgebied een praktische theologie van pijn om voor zichzelf en anderen te zorgen terwijl ze ibasho bouwden, koesterden en in stand hielden. Deze praktijk nodigt mensen uit om hun pijn met God en anderen te delen, door aanwezigheid en luisteren, intimiteit te ervaren, kracht te ontvangen en dan invloed uit te oefenen. ⁴ . Het is een relevante COVID-19-zorgstrategie.

Stress door geestelijken

Japanse pastors hebben tijdens COVID stress ervaren bij het zorgen voor gemeenteleden. Het is zwaar geweest om kerkgebouwen voor kleinere aantallen voor te bereiden. Voor het maken van Zoom- en YouTube-services was voor sommigen een steile leercurve vereist. Veerkrachtige kerken hebben het goed gedaan door nieuwe kleine groepsgemeenschappen te ontwikkelen.

Casestudy over Fukushima

Ik werk samen met een geloofsgemeenschap in de stad Fukushima, die twee cafés runt: een Orange Café voor mantelzorgers en ouderen met dementie, en een Kid's Café voor gezinnen in nood.

Deze groepen komen maandelijks bijeen (als COVID-protocollen dit toestaan) waar vrijwillig personeel zorgt voor eten, spelletjes, lichaamsbeweging, emotionele zorg, onderwijs en een plek voor sociale interactie.

Volwassen kinderen brengen hun bejaarde ouders naar het Orange Café voor aanmoediging, vaardigheidstraining, observatie en contacten. Tijdens een recent kerstevenement leerden gasten, variërend van kleinkinderen tot grootouders, hoe ze "Stille Nacht" op handbellen moesten spelen.

The Kid's Café is een drive-through-evenement, waarbij mensen familie voor familie naar de voorkant van de kerk komen om eten te ontvangen en deel te nemen aan een activiteit. Het personeel maakt contact met elk gezin om te zien hoe het emotioneel met hen gaat. In augustus huilde een alleenstaande moeder na het ontvangen van een geschoren ijs (sneeuwkegel) en riep uit dat ze nog nooit zo'n cadeau had gekregen. Consistente, veilige verbindingen helpen mensen uit het isolement te houden en geven ze een plek om erbij te horen, fysiek, emotioneel en spiritueel.

Over de auteur: John behaalde een doctor in de bediening in congregatie en gezinszorg aan de Bethel University. Hij dient bij Asian Access. Hij is de directeur van Three Stream Ministries, dat geestelijke zorg, mentorschap en adviesdiensten verleent aan kerkleiders en gemeenten in Japan en Groot-Azië. Hij is een gediplomeerde leiderschapscoach, kapelaan bij rampenbestrijding, huwelijksadviseur Prepare-Enrich en gewijde predikant.

Hij is de auteur van Veerkracht: hoe Japanse pastors kunnen gedijen in elk seizoen en Stillness Tools: A Survival Kit for Pastors .